عرصه و اعیان چیست؟ بررسی تفاوت عرصه و اعیان

برای درک مفهوم عرصه و اعیان چیست در حوزه ملک و مستغلات، لازم است بدانیم که عرصه به معنای زمین یا مساحت فیزیکی است که یک بنا یا ساختمان بر روی آن قرار گرفته است. در مقابل، اعیان شامل بنا، ساختمان یا هر سازه ای است که بر روی آن زمین احداث شده است. این دو، اجزای متمایزی از ملک محسوب می شوند. اغلب مالکیت عرصه و اعیان با هم است، اما در مواردی خاص مانند املاک وقفی، مالکیت زمین (عرصه) و ساختمان (اعیان) می تواند از یکدیگر جدا باشد که این موضوع اهمیت حقوقی و ثبتی فراوانی دارد.

درخواست مشاوره
نیاز به مشاوره داری ؟
بـرای مـشاوره حـقوقـی بـا وکیل مددی با ما در ارتـباط بـاشـیـد
روند درخواست وکالت وکیل مددی
مشاوره تلفنی رایگان
1- مشاوره تلفنی رایگان

ثبت درخواست مشاوره در فرم تماس

جلسه حضوری یا مجازی
2- جلسه حضوری یا مجازی

تنظیم جلسه  سریع ترین زمان

ارائه مدارک و ثبت قرارداد
3- ارائه مدارک و ثبت قرارداد

ارائه مدارک و تنظیم و ثبت اسناد شما

پیگیری تا ختم پرونده
4- پیگیری تا ختم پرونده

تنظیم مدارک قانونی شما در دادگاه

بررسی تفاوت اصلی میان عرصه و اعیان

برای درک کامل اینکه عرصه و اعیان چیست، ابتدا باید به تمایز آن ها پرداخت. در این خصوص باید گفت که تفاوت اصلی عرصه و اعیان در ماهیت آن ها نهفته است؛ عرصه به معنای زمین و معنی اعیان در حقوق به معنای ساختمان یا بنای روی آن زمین است. این تمایز به ویژه در بحث مالکیت نمود پیدا می کند. گرچه معمولاً مالک هر دو یکی است، اما گاهی مالک اعیان با صاحب عرصه متفاوت است. این حالت در مجتمع های مسکونی (برای سهم مشاع از زمین) یا به طور بارزتر در زمین های وقفی رخ می دهد و درک آن برای انجام معاملات، حل مشکلات حقوقی و بررسی سند ملک ضروری است.

بررسی تفاوت اصلی میان عرصه و اعیان​
دریافت مشاوره حقوقی
ارتباط با وکیل مددی

عرصه و اعیان چیست و نکات مهمی که باید درباره آن بدانید

فرایند تفکیک عرصه و اعیان

در پاسخ به اینکه تفکیک “عرصه و اعیان چیست”، باید گفت که این به فرآیند جداسازی قانونی بخش زمین (عرصه) از بنای روی آن (اعیان) گفته می شود. این اقدام با اهداف زیر صورت می گیرد:

  • تعیین دقیق سهم یا مالکیت هر بخش از ملک.
  • امکان صدور اسناد مالکیت مجزا، از جمله سند عرصه و اعیان، برای هر واحد (به ویژه در ساختمان های چند واحدی).
    تفکیک به این دلیل در ساختمان های چند واحدی ضروری است که برای هر واحد (اعیان) نیاز به سند مستقل وجود دارد و سهم آن از عرصه مشترک باید مشخص شود. این فرآیند معمولاً نیازمند اخذ گواهی پایان کار و مراجعه به اداره ثبت اسناد و املاک برای تهیه صورت مجلس تفکیکی و طی مراحل اداری مرتبط است. شناخت این مراحل از سوی یک وکیل ملکی به شما کمک می کند تا در کمترین زمان ممکن فرآیند اداری خود را به سرانجام برسانید.

تفکیک عرصه و اعیان در اسناد ملکی: مراحل و الزامات

شرایط قانونی​ فروش اعیان بدون عرصه

فروش اعیان بدون عرصه به این معناست که مالک، تنها بنا یا ساختمان احداثی روی یک زمین را منتقل کند، در حالی که مالکیت زمین (عرصه) متعلق به دیگری باقی می ماند. برای درک کامل این شرایط و پیامدهای آن، لازم است بدانیم که عرصه و اعیان چیست و چه تفاوتی میان آن ها در بحث مالکیت وجود دارد. این نوع معامله به طور قانونی امکان پذیر است، مشروط بر اینکه اعیان به صورت قانونی از عرصه تفکیک شده و دارای سند یا مستندات مالکیت مستقل باشد. خریدار در این حالت، مالک اعیان شده و نسبت به عرصه، حقوقی مانند حق استفاده یا اجاره داری خواهد داشت. این شرایط اغلب در خصوص املاک احداثی بر روی زمین های وقفی مطرح می شود. 

با توجه به پیچیدگی معاملات ملکی، مشاوره با وکیل ملکی ضروری است. دفتر حقوقی فرنوش مددی نیز علاوه بر امور ملکی، در زمینه‌هایی چون خانواده و ارث، با تخصص وکیل مهریه، خدمات حقوقی ارائه می‌دهد.

فروش اعیان بدون عرصه: امکان‌پذیری و شرایط قانونی

برای درک بهتر و مدیریت قانونی تمامی مسائل پیچیده مربوط به عرصه و اعیان، از جمله تفکیک، قدرالسهم، املاک وقفی یا هرگونه اختلاف ملکی، هم‌اکنون با وکیل ملکی متخصص در دفتر حقوقی فرنوش مددی تماس حاصل فرمایید.

مفهوم قدرالسهم یا سهم اعیان از عرصه

در تعریف قدرالسهم عرصه، که مستلزم درک دقیق مفهوم عرصه چیست، باید گفت که به سهم هر یک از مالکان اعیان (به ویژه در ساختمان های چند واحدی) از کل مساحت زمین یا عرصه مشترک آن ساختمان اطلاق می شود. این سهم به صورت مشاعی محاسبه شده و معمولاً بر اساس متراژ اعیان (واحد) تعیین می گردد. اهمیت قدرالسهم عرصه در مالکیت مشاع آن زمین، هنگام تصمیم گیری برای کل ملک (مانند تخریب و نوسازی) یا هنگام تقسیم ملک میان وراث یا شرکا مشخص شده و در ارزش گذاری ملک نیز تأثیرگذار است.

مالکیت شش دانگ عرصه و اعیان چیست؟

مالکیت شش دانگ عرصه و اعیان چیست؟ مالکیت شش دانگ عرصه و اعیان به این معناست که یک شخص واحد، مالک تمامیت زمین (عرصه) و تمام بنا یا ساختمان احداث شده بر روی آن (اعیان) باشد. در این حالت، فرد دارای کامل ترین نوع مالکیت بر ملک است و مزایای زیر را دارد:

  1. می تواند بدون نیاز به رضایت شخص دیگری، هرگونه دخل و تصرف قانونی در تمام ملک خود داشته باشد.
  2. املاکی که دارای سند شش دانگ عرصه و اعیان هستند، معمولاً ارزش مالی بیشتری دارند.
  3. نقل و انتقال این املاک نسبت به املاک مشاعی یا دارای مالکیت جداگانه، ساده تر و سریع تر انجام می شود.

مفهوم مالکیت شش دانگ عرصه و اعیان

نحوه دریافت سند اعیان برای ملک

برای دریافت سند مالکیت عرصه و اعیان (سند مالکیت واحد ساختمانی) برای یک واحد آپارتمان یا مشابه که بر روی عرصه مشخصی قرار دارد، مالکان می بایست فرآیندی اداری و ثبتی را طی کنند. این مراحل به شرح زیر است:
مرحله اقدام
۱ اخذ گواهی پایان کار ساختمان از شهرداری
۲ ارائه گواهی پایان کار و مدارک مالکیت به اداره ثبت اسناد و املاک
۳ بازدید نماینده ثبت و تأیید مطابقت بنا با گواهی و نقشه‌ها
۴ تهیه صورت مجلس تفکیکی توسط اداره ثبت
۵ مراجعه به دفترخانه اسناد رسمی
۶ طی مراحل اداری و پرداخت هزینه‌ها
۷ صدور سند مالکیت تک برگی مجزا برای هر واحد
  با موفقیت در طی این مراحل، سند مالکیت تک برگی مجزا برای واحد ساختمانی (سند اعیان) صادر و به نام مالک ثبت خواهد شد.

قوانین مرتبط با عرصه و اعیان در ایران

درک جامع مفاهیم عرصه و اعیان در نظام حقوقی ایران، برای هر نوع معامله یا بررسی ملک ضروری است. قوانین متعددی به این حوزه می پردازند که مبنای تنظیم روابط و حل اختلافات هستند:

مهم ترین قوانین و ضوابط:

  1. قانون مدنی: شامل اصول کلی مالکیت، از جمله مالکیت مشاع و مقررات اجاره.
  2. قانون ثبت اسناد و املاک: به ویژه ماده ۱۴۸ که به ثبت اراضی وقفی و صدور سند اعیان اشاره دارد.
  3. قانون تملک آپارتمان ها: مربوط به تفکیک واحدها و تعیین قدرالسهم هر آپارتمان از عرصه مشترک.
  4. مقررات و ضوابط شهرداری ها: شامل فرآیندهای تفکیک اراضی و صدور مجوزهای ساخت و ساز.
    این قوانین، زیربنای حقوقی تمامی تراکنش ها و دعاوی ملکی را تشکیل می دهند. به عنوان مثال، رسیدگی به مواردی چون فسخ قراردادهای خرید ملک نیز مستقیماً تحت تأثیر همین مقررات و شرایط حقوقی حاکم بر عرصه و اعیان قرار می گیرد و جزئیات آن با توجه به همین ضوابط مورد بررسی و حکم قرار می گیرد.

مالکیت عرصه و اعیان در املاک وقفی

در املاک وقفی، شرایط مالکیت عرصه و اعیان دارای ویژگی های خاصی است که دانستن آن ها اهمیت دارد:

  1. مالکیت عرصه (زمین ملک) غالباً به اداره اوقاف یا متولی موقوفه تعلق دارد.
  2. شخصی که بر روی این زمین بنایی احداث می کند یا واحدی را در آن خریداری می نماید، تنها مالک اعیان (ساختمان یا واحد) محسوب می شود.
  3. این مالک اعیان در قبال استفاده از زمین (عرصه)، در واقع مستأجر اداره اوقاف یا متولی به شمار می رود.
    مالک اعیان موظف است به صورت سالیانه اجاره بها پرداخت کند.
  4. بر اساس قوانین املاک و مستغلات، هرگونه نقل و انتقال اعیان این گونه املاک، نیازمند تأیید و مجوز رسمی از سوی اداره اوقاف یا متولی موقوفه است.

مالکیت عرصه و اعیان در املاک وقفی چگونه است؟​

مالکیت عرصه و اعیان در املاک مشاع

در املاک مشاعی یا اشتراکی، مالکیت عرصه و اعیان ملک به صورت همزمان میان بیش از یک شخص مشترک است. هنگامی که ملک به صورت مشاعی اداره می شود، مالکان به نسبت سهم خود، در جزء به جزء عرصه و اعیان به صورت مشاع شریک بوده و هرگونه تصرف در ملک نیازمند اذن تمامی شرکا است. برای پایان دادن به این حالت و تعیین حدود مالکیت عرصه و اعیان به صورت فردی و تفکیکی، شرکا می توانند درخواست افراز ملک را مطرح نمایند. در این فرآیند، پس از مشخص شدن سهم هر فرد، “سند عرصه و اعیان” مجزا برای هر قسمت صادر می گردد که مالکیت تفکیکی را رسماً تأیید می کند.

نحوه ارزش‌گذاری عرصه بر اساس نوع زمین

ارزش گذاری بخش عرصه (زمین) یک ملک تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله نوع زمین قرار دارد. ارزش عرصه بسته به نوع زمین متفاوت است و بر اساس عرف بازار تعیین می شود:

  • زمین های موات: این اراضی سابقه احیا ندارند و ارزش عرصه در آن ها حدود ۵۰ تا ۹۰ درصد ارزش روز ملک است.
  • زمین های بایر: این زمین ها سابقه احیا داشته اما برای حداقل ۵ سال متوالی متروک مانده اند. ارزش عرصه در این موارد تقریباً ۲۰ تا ۶۰ درصد ارزش روز ملک است.
  • زمین های دایر: این اراضی سابقه احیا و آبادانی دارند و در حال حاضر نیز مورد بهره برداری قرار می گیرند. ارزش عرصه در این زمین ها معادل ۵ تا ۳۰ درصد ارزش روز ملک است که موقعیت جغرافیایی نیز در آن دخیل است.

ارزش نسبی سهم عرصه از کل ارزش ملک، در زمین های موات بالاتر از بایر و در زمین های بایر بالاتر از دایر است. البته موقعیت جغرافیایی و کاربری در زمین های دایر تأثیر قابل توجهی بر ارزش عرصه دارد.

نحوه ارزش‌گذاری عرصه بر اساس نوع زمین

مرجع رسیدگی به دعاوی عرصه و اعیان

در صورتی که میان مالکین عرصه و اعیان یا شرکا در املاک مشاعی، یا مالک اعیان با صاحب عرصه (نظیر اداره اوقاف) اختلافاتی حقوقی در خصوص عرصه و اعیان ملک پیش آید، ابتدا تلاش می شود این اختلافات در مراجع اداری مانند شهرداری یا اداره ثبت اسناد و املاک حل و فصل شود. اما در صورت عدم امکان حل و فصل اداری، مرجع قضایی صالح برای رسیدگی به این دعاوی، دادگاه عمومی حقوقی محل وقوع ملک است که به اختلافات و حقوق طرفین رسیدگی و رأی مقتضی را صادر می نماید.