قانون تقسیم اموال بعد از طلاق در ایران چگونه است؟

حتی اگر شرط تنصیف اموال وجود نداشته باشد، در فرآیند طلاق در ایران، زن مستحق دریافت حقوق مالی مشخصی است که فارغ از بحث تقسیم اموال در طلاق مطرح می شوند و از جانب شوهر به او تعلق می گیرد. این موارد شامل:

1. مهریه: مهمترین حق مالی زن است که می تواند عندالمطالبه یا عندالاستطاعه باشد و زن در هر زمان پس از عقد می تواند آن را مطالبه کند.
2. نفقه: شامل نفقه ایام عده (پس از طلاق) است که مرد موظف به پرداخت آن است. نفقه معوقه ایام زوجیت نیز در صورت عدم پرداخت قبلی، قابل مطالبه است.
3. اجرت المثل ایام زوجیت: در صورتی که زن در طول زندگی مشترک به دستور مرد کارهایی را انجام داده باشد که شرعاً بر عهده او نبوده (مانند کارهای منزل) و قصد تبرع (رایگان انجام دادن) نداشته باشد، می تواند اجرت المثل آن را مطالبه کند.
4. نحله: اگر اجرت المثل قابل تعیین نباشد یا شرایط آن فراهم نباشد، دادگاه می تواند مبلغی را به عنوان نحله برای جبران زحمات زن در دوران زناشویی تعیین کند.
5. جهیزیه: لوازم و وسایلی که زن به عنوان جهیزیه به منزل مشترک آورده است، تماماً متعلق به اوست و می تواند آن ها را با خود ببرد.

این حقوق از موضوع تقسیم اموال در طلاق جدا هستند و در هر شرایطی باید به زن پرداخت شوند. همچنین، در صورت وجود و تحقق شرط تنصیف اموال در عقدنامه و طلاق از سوی مرد، زن می تواند تا نصف دارایی هایی را که مرد در طول زندگی مشترک به دست آورده است، دریافت کند. این مورد، در بحث تقسیم اموال بعد از طلاق گنجانده می شود و با حقوق مالی ذکر شده در بالا تفاوت دارد.