بخشیدن مهریه در ازای حضانت فرزند (حضانت فرزند در ازای بخشش مهریه) به توافقی گفته می شود که طی آن زن، در مقابل پذیرش حق حضانت فرزند مشترک (اغلب به صورت دائم یا برای مدت معین) از سوی مرد، تمام یا قسمتی از مهریه خود را به او واگذار می کند.
این نوع توافق معمولاً در جریان پرونده های طلاق توافقی و حضانت فرزند (حضانت و مهریه) شکل می گیرد. اگرچه زوجین می توانند به این شکل با یکدیگر مصالحه نمایند، اما اعتبار و اجرای چنین توافقی همواره منوط به تأیید دادگاه و رعایت اصلی ترین ملاک یعنی مصلحت طفل است؛ به این معنا که هیچ توافقی نمی تواند بر خیر و صلاح کودک ارجحیت داشته باشد و دادگاه در هر زمان می تواند برای تضمین مصلحت فرزندان، در آن بازنگری کند.
ثبت درخواست مشاوره در فرم تماس
تنظیم جلسه سریع ترین زمان
ارائه مدارک و تنظیم و ثبت اسناد شما
تنظیم مدارک قانونی شما در دادگاه
توافق بر سر بخشیدن مهریه در ازای حضانت فرزند، از نظر قانونی دارای پیچیدگی هایی است. گرچه بر اساس ماده ۱۰ قانون مدنی، چنین توافقات خصوصی میان زوجین در صورت عدم مغایرت با قانون، معتبر شناخته می شوند؛ اما دیدگاه های حقوقی متفاوتی درباره جنبه های حق یا تکلیف بودن حضانت و قابلیت معامله آن وجود دارد. با این حال، در عمل، دادگاه ها در طلاق های توافقی معمولاً این گونه مصالحه ها را پس از ثبت رسمی می پذیرند.
نکته کلیدی که باید به خاطر بسپارید این است: هیچ توافقی درباره حضانت فرزند قطعی و نهایی نیست مگر اینکه دادگاه آن را تأیید کند. قاضی همیشه حق دارد شرایط را بررسی کند و اگر ببیند توافق شما به نفع فرزندتان نیست، می تواند آن را تغییر دهد یا حتی کاملاً کنار بگذارد. در واقع، رفاه و آینده کودک برای دادگاه از هر توافقی مهم تر است.
در نظام حقوقی ایران، مهریه به عنوان یک حق مالی زن در عقد نکاح تعریف شده است که به محض جاری شدن صیغه عقد، زن مالک آن می شود. در مقابل، حق حضانت فرزند (حضانت و مهریه) نه تنها یک حق برای والدین، بلکه یک تکلیف قانونی و شرعی نیز محسوب می شود. بر اساس ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی، نگهداری از اطفال هم حق و هم تکلیف پدر و مادر است. این ماده بنیاد مفهوم حضانت را تشکیل می دهد.
بخشیدن مهریه در ازای حضانت فرزند (بخشیدن مهریه در قبال حضانت فرزند) توسط زن، اقدامی است که می تواند در ازای برخی شرایط، مانند کسب حضانت فرزند، انجام شود، هرچند که ماهیت حقوقی مهریه و حضانت کاملاً مجزا هستند. این تفکیک مفاهیم، پایه و اساس هرگونه توافق آتی را بنا می نهد. از این رو، در چنین مواردی، مشورت با یک وکیل طلاق برای درک دقیق ابعاد حقوقی و اطمینان از صحت و ثبت قانونی توافقات، بسیار اهمیت دارد.
وقتی پای حضانت فرزند به میان می آید، فقط یک چیز مهم است: صلاح و رفاه کودک. نه پول، نه توافق شما با همسر سابق تان، نه حتی خواسته های خودتان؛ دادگاه فقط به فکر آیندهٔ فرزند شماست.
بخشیدن مهریه در ازای گرفتن حضانت فرزند (یا همان گرفتن بچه به جای مهریه) از نظر قانونی امکان پذیر است، به شرطی که زن این تصمیم را کاملاً آگاهانه و بدون هیچ گونه فشار یا اجبار بگیرد. این توافق معمولاً در جریان طلاق توافقی و تعیین سرپرستی فرزند مطرح می شود. در چنین شرایطی، زن می تواند در ازای واگذاری حق حضانت فرزند، از دریافت مهریه اش صرف نظر کند.
برای اینکه این توافق اعتبار قانونی داشته باشد، باید به صورت رسمی در دادگاه یا دفتر اسناد رسمی ثبت شود. همچنین، حضور و مشورت با یک وکیل متخصص در امور مهریه می تواند کمک کند (شماره وکیل طلاق تهران) تا همه مراحل قانونی به درستی طی شده و حقوق هر دو طرف حفظ شود.
توافقات حضانت و مهریه پیچیدگی های حقوقی و عاطفی بسیاری دارند. برای طی کردن این مسیر حساس با آرامش خاطر و حفظ بهترین منافع خود و فرزندتان، از دانش و تجربه وکیل مددی کمک بگیرید. برای شروع، همین حالا گامی آگاهانه برای آینده بردارید.
در ایران، قوانین حضانت فرزند بر اساس سن و جنسیت بچه تعیین می شود. یعنی اینکه فرزند شما پسر باشد یا دختر و در چه سنی قرار دارد، روی تصمیم دادگاه برای تعیین حضانت دائم تأثیر می گذارد.
نکته جالب اینجاست که گاهی زوجین به توافقاتی مثل “حضانت فرزند در قبال بخشش مهریه” می رسند. اما یادتان باشد: حتی اگر پدر و مادر با هم توافق کنند، دادگاه حرف آخر را می زند و همیشه صلاح کودک را در اولویت قرار می دهد که جزئیات آن در ادامه بررسی می شود:
مرحله سنی | فرزند دختر | فرزند پسر |
---|---|---|
تا ۷ سالگی | مادر | مادر |
۷ سالگی تا بلوغ | پدر | پدر (تا ۹ سالگی) |
بعد از بلوغ | حق انتخاب محل زندگی با خود فرزند | حق انتخاب محل زندگی با خود فرزند |
جدا از قوانین سنی، ابعاد دیگری نیز در موضوع حضانت فرزند حائز اهمیت اند:
حتی اگر والدین به صورت رسمی و قطعی درباره حضانت کودک با هم توافق کرده باشند، باز هم امکان تغییر این تصمیم وجود دارد. اگر در ادامه مشخص شود که یکی از والدین صلاحیت لازم برای نگهداری از فرزند را ندارد، دادگاه می تواند تصمیم قبلی را تغییر دهد و حضانت را به والد دیگر یا شخص مناسب تری بسپارد. این تصمیم ها همیشه با در نظر گرفتن مصلحت کودک گرفته می شوند.
در چنین شرایطی، نحوه گرفتن حضانت فرزند یا گرفتن حضانت فرزند از پدر (یا مادر) مجدداً توسط دادگاه بررسی شده و تصمیم نهایی بر اساس مصلحت عالیه کودک اتخاذ خواهد شد. ماده ۱۱۷۰ قانون مدنی نیز به تأثیر ازدواج مجدد مادر بر حضانت اشاره دارد که می تواند موضوع بازنگری قرار گیرد.
پیش از هرگونه تصمیم گیری در خصوص بخشیدن مهریه در ازای حضانت فرزند (بخشیدن مهریه در قبال حضانت دائم فرزند) ، نکات کاربردی زیر را در نظر بگیرید:
حقوق قانونی مادر در بخشش مهریه برای حضانت کودک موضوعی مهم و پرکاربرد در روند طلاقهای توافقی است. در برخی موارد، مادر برای بهدست آوردن حضانت دائم فرزند، تصمیم میگیرد مهریه خود را به همسرش ببخشد. بخشیدن مهریه در ازای حضانت دائم فرزند از نظر قانون ایران امکانپذیر است، اما مشروط به آنکه این تصمیم با رضایت کامل و بدون اجبار گرفته شود.
مادر حق دارد در چارچوب حقوقی مشخص، چنین توافقی را با پدر فرزند انجام دهد و آن را بهصورت مکتوب و رسمی در دادگاه ثبت کند. این اقدام باید با توجه به مصلحت کودک و تأیید دادگاه همراه باشد تا از نظر حقوقی معتبر و قابل اجرا باشد. همچنین مشاوره با وکیل خانواده در این مسیر میتواند به مادر کمک کند تا از همه حقوق قانونی خود آگاه شده و تصمیمی آگاهانه بگیرد. ثبت رسمی این نوع توافق، از بروز مشکلات و اختلافات آینده جلوگیری میکند.